Sebastianus was een christen en bloedgetuige uit Milaan, geboren te Narbonne, in de derde eeuw na Christus. 

Sebastiaan was hoofdman in het eerste legioen van het Romeinse leger ten tijde van keizer Diocletianus (284/306).

Doordat Sebastiaan een overtuigd christen was en in ongenade gevallen was bij de keizer werd hij ter dood veroordeeld. Hij werd aan een boom gebonden en met pijlen beschoten tot hij in elkaar stortte. De soldaten lieten hem voor dood achter.

Tegen de avond werd Sebastiaan van de boom afgehaald en hij gaf toen nog tekenen van leven. Hij werd verzorgd en genas van zijn wonden.

Om de wantoestand tegenover de christenen aan te klagen ging Sebastiaan naar de keizer toe. De keizer keek hem aanvankelijk verwonderd aan alsof Sebastiaan uit de doden was opgestaan. Opnieuw gaf Diocletianus bevel om Sebastiaan te doden en niets meer van hem over te laten. Deze keer werd de martelaar doodgeknuppeld en de wil van de keizer werd feilloos uitgevoerd.

Sint-Sebastiaan wordt beschouwd als een van de heilige martelaren en een athleta Christi (“kampioen van Christus en bewaker van de hemel”) .

Sint-Sebastiaan is de beschermheilige van onder andere de (boog-)schutters, soldaten, jagers, steenhouwers, tuiniers, kleermakers en brandweerlieden.

     Schilderij van Sint-Sebastiaan door B.Cloet. Hangt in ons lokaal.